Lyriek

De Vilvoordse rederijkers

(Laura Buelinckx - Nieuwjaarsbrief - 1 januari 2025)

Prins tot deken, braek tot beeld

Met woord en daad

Klatergoudpraat

Literaire pracht en praal in overdaad

Op heterdaad

te betrappen in onze geliefde stad

Van acrostichon tot zoetgevooisde schrijvers die spreken over schrijven

Met tekst, toneel, show en stoet

reiken de rederijkers ons de hand

bieden zij rijkdom voor hoofd en hart

(En we weten allemaal,

een rijke ziel is zoveel meer waard

Dan een rijkelijk gevulde hand)



De koning te rijk

Dat zijn zij - dat waren zij reikhalzend uitkijkend naar de ommegang - Vier keer reuzeblij

reusachtig pronkend en

prevelend van geluk in de processie

In het nieuwe jaar

wensen zij weer

meer waarde in woorden

meer liefs voor elkaar

meer rede, rede, rede:

Laat dat een goede reden zijn

elkaar nog meer te bereiken en verrijken

met gezelschap,

gemütlich genietend

van genootschap.



Alleen zo

komen onze woorden

pas echt tot leven.

Oh Goubloem

(Jurgen Masure - Nieuwjaarsbrief - 1 januari 2024)

oh goud, oh glans, oh schijn, oh straal, 

oh licht, oh gloed, oh lijn, oh schaal,

oh blink, oh baai, oh fonkel, oh draai, 

oh flash, oh schijn, oh vlaag, oh vleug, 

oh schicht, oh zon, oh ster, oh deug,

Ja gouw, ja vuur, ja vlam, ja vonk, 

ja dag, ja nacht, ja droom, ja licht,

ja lach, ja glim, ja glans, ja klonk,

ja brand, ja sleep, ja traan, ja zicht

oh bloem, oh munt, oh geld, oh schat,

oh strijk, oh waarde, oh pronk, oh mat, 

oh kroon, oh ketting, oh ring, oh broche, 

oh loon, oh staaf, oh munt, oh plak, 

oh pracht, oh weelde, oh geil, oh dronk

oh waarde zo hier, op de buhne, oh stond

oh wat oh ja, oh geschied opt gemak, 

oh kamer, oh jullie, oh glorie, oh eer, 

oh rede, oh rijk, oh ja oh graag en meer

oh edeling, oh hoof, oh man, oh vrouw

oh fiscaal oh griffier en goudensdauw

van 1493 tot nu en hier

was goubloem ja als kamerwaar

het zenneverhaal in houbloems taal

oh kundig zo staats uitgedragen

als voordrachts

ideaal

Amateuristisch Rederijkersgedicht

(Luc Adriaenssens - Literaire wandeling + Rederijkersreceptie - 17 november 2024)

Olé, olé, olé!

De Goubloem vaart even op Mexicaanse zee

Caramba, caramba, caramba!

Welkom in deze mooie Vilvoordse hacienda

2024 komt nu aan zijn slot

Tijd dus om even stil te staan, begot!

Stil, hoezo stil?

De Goubloem bleef dit jaar helemaal niet stil

Het was al snel bittere ernst

Met het meesterwerk van Oscar Wilde

Brachten we in maart een ernstige komedie

En spotten we met de Engelse aristocratie

Katrien, Karen, Charlotte, Vianney, Jos, Jeroen, Steve

En -terug van meer dan 20 jaar weggeweest!- onze Liliane

Het was voor haar echt niet te veel

Zij brachten allen hoogstaand toneel

Ieder op zijn fermst

En dit… in het belang van Ernst…

In de maand mei

Vond Lucas Vanclooster

Hartige vragen in zijn toaster

Hij stelde ze zonder schroom

In koffiebar Stoom

Aan Lieven Kandolo

en Marjan Justaert

Met af en toe een knipoogje naar Congo

Maar ook naar De Standaard

Alweer een geslaagde moderne literaire activiteit

U merkt het: de Vilvoordse rederijkers gaan mee met hun tijd

Toch houden we ook vast aan een mooi stukje historie

Ik zeg het u even pro memorie

In juli beelden we onszelf uit in de Brusselse Ommegang

We stappen van Warandepark tot Grote Markt

In formatie, elk in zijn rang

Karel de Vijfde wordt elk jaar wat grijzer

Maar we blijven roepen uit volle borst

Leve de Keizer!

Septembermaand was Reuzenmaand!

Fier trokken Reus, Reuzin, Janneke en Mieke

Door de Vilvoordse straten

Blij met deze mooie nieuwe kans

Werd dit gevierd met menig mooie dans

Zij maakten het echter niet te boud

Want onder elke reus stond een stevige Vilvoordse scout

Vandaag beleefden we een mooie literaire wandeling

Ik zeg hierbij graag één ding

Het kwam weer uit de koker van onze Lucas

Hij kreeg veel Vilvoordse auteurs in de pas

Mooie teksten kregen we te horen

Katrien en Lauren lazen voor, zij zijn echt hiervoor geboren

Uw voorzitter legde 2024 even onder de loupe

Weet, we deden dit in groep

Mijn oprechte dank gaat naar een leuk bestuur dat werkt

Zoals u al heeft gemerkt

Dat zijn Paula, Steve, Rudy, Peter en Mimoun

Zij kennen allen twee mooie werkwoorden

Dat zijn: durven en doen!

Dank aan Eva en Louis

Dankzij hun koffiebar

En zonder enige schroom

Houden ze ons onder Stoom

Dank vandaag aan Caramba

Voor het leuk ontvangst

Onder de Mexicaanse zon

Geef ik een dikke kus aan onze Anton

Dank voor uw komst

U heeft nu wel uw bekomst

Van dit schamel gedicht

En het is nu mijn plicht:

Laten we maar zijn een kannenkijker

Zoals een echte rederijker…

Gezondheid!

Amateuristisch Rederijkersgedicht

(Luc Adriaenssens - Rederijkersreceptie - 27 oktober 2023)

Rederijkers zijn kannenkijkers !

Zei ooit een Nederlandse zelfverklaarde geschiedenisdocent

Wij natuurlijk niet content

Een schandelijk citaat

De man is ondertussen dan ook verdiend op emeritaat

Opgestaan is weer de Calendula

Niet als hapje tussen kers en sla

Doch wel als baken van cultuur

Zonder enige muur

En voor alle mensen van onze stad

Jan Pier en Pol

En CC Bolwerk zat weer vol

De edele toneelkunst werd weer beoefend

Geloof me, er is veel voor geoefend

Acteurs en actrices vermaakten zich sans gêne

Temidden van een oerstevige decorscène

Lucas Vanclooster

Legde Tom en Laura, twee Vilvoordse auteurs, op zijn onverbiddelijke rooster

Heerlijke teksten werden gedeclameerd

Heerlijke pintjes werden geconsumeerd

Zijn rederijkers dan toch kannenkijkers?

Stevig paradeerden we op de Brusselse Ommegang

We waren goed op stang

En riepen al vanaf Meiser

Leve de Keizer!

Dank voor uw komst

U heeft nu wel uw bekomst

Van dit schamel gedicht

En het is nu mijn plicht:

Laten we maar zijn een kannenkijker

Zoals een echte rederijker…

Huldiging ere-Folkloreleider Carine Collette

(25 oktober 2022)

Dekenhuldiging Jon Igartua y Porres

(25 oktober 2022)

Dekenhuldiging Roger Adriaenssens

(21 juni 1998)

Rederijkersdromen

(Antoine Andriessens)

Op de zolder van mijn hart

veilig weggeborgen

ligt een prachtige schat

van liefde voor De Goubloem,

haar roem en haar zorgen.

De Factor mist geen letter

van wat de raad vertelt,

is ook een keurige zetter,

charmant en lief gesteld.

De Fiscaal speelt een zware rol,

hij waakt op onze centen

en houdt dit jaren vol.

Hij straalt De Goubloem uit

tot bij de Brabantse venten.



Den Thys, voorwaar een felle,

droomt voor De Goubloem

zo'n hoge vluchten

dat de Hoofdman

er moet van zuchten

en zijn brede borst

vol hoop en trots doet zwellen.

Zijn Julia leidt de jeugd

tot ieders grote vreugd

en leert ze door keurige taal

hoe schoon is onze moedertaal.

Carinneke, een lief kindeke,

zorgt voor onze reuzen.

'k Zag voorwaar dat onze Jan

knipoogde naar Mieke

en hun schone ouders.



Vier sterke wippers wippen

Hoep Sa Sa hoog in de lucht,

hij valt met zware zucht

op zijn buik of zijn rug.

De Hoofdman heeft met zijn zoon

een vlijtige, knappe adjudant.

De Prins draagt waardig

de Braek, symbool van vrijheid,

een borg voor 't voortbestaan

van ons roemrijk blazoen.

Zijn prinses helpt op haar manier,

er gaan al drie prinsjes

achte rons banier.

De Hoofdman leidt met zachte hand

in liefden bloeiend, het hele pand.

Hij heeft aan De Goubloem

zijn ziel en hart verpand.

Ik vraag vergiffenis aan Jot Theys

omdat ik zo menig rijm

door slordigheid heb verpatst.

In mijn dromen bid ik

voor allen die ik niet noemen kan

en dank ze hartelijk

omdat zij de vijf eeuwen lange colonne

van Goubloemrederijkers hebben vervoegd.

In vrome herinnering

van hen die ons zijn voorafgegaan.

Eerbiedig opgedragen aan

Hoofdman Roger Adriaenssens.



Paardenstaart - Tirade

(Margaretha Bank)

Een meisje met een paardestaartje

loopt lachend naast een duffel-coat.

Beiden 18 jaar... Hij wordt piloot,

zij studeert rechten. Het leven is een taartje

en burgers een akelig allegaartje.

Na enkele jaren worden zij een paartje.

Hij werd boekhouder, heeft een kort geknipt kalotje.

Zij is mama, draagt een stevig wikkeldotje

en glimlacht als hij plagend stelt het vraagje

of zij nog is als vroeger, het wilde paardje?

Wrekend trekt zij speels hem aan zijn baardje

en beiden denken: "Is 't al zo lang geleden?"

Zij kijken plots verwonderd want... tevreden

loopt het dochterke, kleine Klaartje,

met pa en ma, net burgerpaartje, weer... met een paardestaartje.